Hoi allemaal,

Zondag 1 mei was het dan zover: tijd om Nederland te verlaten en naar Japan te vertrekken. Voor iedereen die geen idee heeft waar ik het over heb: ik doe hier voor bijna drie maanden een stage en daarna een kleine doorreis. Mijn stage is tot 18 juli en op 6 augustus ben ik weer in Nederland. Tot die tijd kun je hier zo nu lezen hoe het met mij gaat.

Zoals altijd begon het met een vliegreis en zowaar een directe vlucht met KLM. Het vliegtuig was lekker leeg (wie gaat er nu naar Japan?!) en de meeste inzittenden waren ook Japans. Ik heb misschien een of twee andere westerse mensen in het vliegtuig gezien en ik weet niet eens of ze Nederlands waren.

De aankomst op het vliegveld in Japan was op zich prima, maar als alleenreizende jonge Nederlander pas je waarschijnlijk precies in het risicoprofiel van een drugssmokkelaar. In gebrekkig Engels probeerden ze me volgens mij duidelijk te maken dat hun drugshond was 'afgegaan' bij mij, hoewel ik geen hond heb gezien. Het resultaat was in ieder geval dat ze me plaatjes van 100 verschillende soorten drugs lieten zien en bij alles vroegen of ik het wel of niet mee had. Daarna namen ze me mee naar een of andere klein kamertje achteraf en wilden ze alles uit mijn tassen zien. Gelukkig is dit Japan en geen Indonesie of Corruptonia dus had ik nog wel vertrouwen op een goede afloop. Volgens mij waren ze uiteindelijk ook meer verbaasd over wat ik als Nederlander allemaal bij me had dan dat ze nu heel goed naar drugs aan het zoeken waren. Vooral de hagelslag, de drop en mijn natuurkundeboek waren erg interessant. Uiteindelijk waren ze ook weer niet zo grondig, want mijn plastic zak met allemaal kleding hebben ze niet open gedaan en zelfs mijn pak hagelslag hoefden ze niet verder te inspecteren. Toen ik daarna de naam van Miyachi herkende toen ze over voetbal begonnen en zij wisten dat Twente vorig jaar kampioen was geworden in Nederland was het allemaal wel weer prima en was de enige uitdaging nog alle spullen weer in mijn tas te stoppen. Al met al kostte het minder dan een half uurtje en heb ik alsnog ruim de bus gehaald die ik wilde nemen.

Deze bus en daarna een taxi brachten mij in twee uurtjes netjes naar waar ik zijn moest: het I-house op de campus van het instituut. Hier wonen meerdere buitenlanders die voor een wat langere tijd op bezoek zijn. Eenmaal aangekomen heb ik alles even netjes uitgepakt en in de verschillende kasten gestopt. Ik zal later nog wel een keer wat meer vertellen over de woonruimte hier, maar ik heb twee kamers. Een keuken/badkamer deel en een slaapkamer.

Groetjes,

Hidde