Hoi allemaal,

Deze week heb ik samen met mijn begeleider Mount Fuji beklommen. Mount Fuji is 3776 meter hoog en ligt op ongeveer 3 uur rijden van Tokyo. In deze tijd van het jaar ligt er nauwelijks sneeuw op de top en heb je geen speciale hulpmiddelen nodig om deze berg te beklimmen. De beklimming is voor normale mensen dan ook alleen open in juli en augustus. De rest van het jaar is het te koud of te gevaarlijk.

Afgelopen dinsdag zijn we hier rond een uur of 8 in de ochtend weggereden om een paar uur later aan te komen bij het begin van de klim. Deze parkeerplaats ligt al op 1950 meter hoogte, zodat we de helft van de berg al in een half uurtje met de auto hadden gedaan. Op de berg zelf zijn er een aantal hutten op verschillende hoogteniveaus. Het hoogteniveau waar de wandeling start is het 5e niveau en voor elke 400m hoogtestijging is er weer een nieuwe hut waar je wat dingen kan kopen, kan rusten of kan slapen. De spullen voor de hutten worden met een of andere bulldozer naar boven gereden.

Vlak voor het begin van de wandeling hoorden we dat het de hele ochtend had geregend, maar het was net opgeklaard en super helder weer. De wandeling begon door het nog natte bos maar al binnen een half uur waren we boven de boomgrens waarna het alleen nog maar zand en gruis is. Mount Fuji is namelijk een vulkaan. Welliswaar is hij 300 jaar geleden voor het laatst uitgebarsten, maar alle stenen die daarbij vrijgekomen zijn liggen er nog steeds. Het beklimmen van de berg is op zich technisch niet moeilijk. Het gaat alleen wel constant omhoog zonder ook maar een meter dalen om uit te rusten. De eerste dag zijn we in vier uurtjes van 1950m naar 3400m gelopen. Dat klinkt op zich niet zo lang, maar zie het qua inspanning als vier uur hardlopen. Bovendien neemt de hoeveelheid zuurstof flink af hoe hoger je komt, zodat er op 3800m veertig procent minder zuurstof is dan op zeeniveau.

Op 3400 meter bevond zich een berghut die zichzelf `hotel` noemde en waar we de nacht hebben doorgebracht. Op deze hoogte is het een stuk kouder dan in Tokyo en in plaats van 35 graden was het hier rond de 10 graden met een flinke wind. De berghut was nog best groot en goed verzorgd. De ruimte om te slapen is in principe erg klein (6 personen in een stukje van 2 bij 4 meter), maar we waren gelukkig maar met drie personen omdat het nog niet zo druk is begin juli. Als het volledig vol zit kunnen er wel iets van 200 personen in de hut, maar ik ben blij dat het er deze nacht meer richting de 50 of 60 waren. Verder hebben we hier wat eten gekookt en zijn we vroeg gaan slapen omdat we de volgende ochtend de zonsopgang op de top van Mount Fuji wilden zien. Slapen ging alleen niet zo makkelijk omdat er wel heel weinig zuurstof in de lucht zit en als je ademhaling dan omlaaggaat om te slapen, vindt je lichaam dat niet fijn. Bovendien had ik ook redelijk wat hoofdpijn door het grote hoogteverschil. Ik heb het niet helemaal geteld, maar ik zal niet meer dan twee uurtjes hebben geslapen.

De volgende ochtend om 3.30 zijn we al vertrokken uit de hut om de laatste 400m stijging te doen en de top van Mount Fuji te bereiken. Uiteraard was het erg koud en ik heb alle lagen thermokleding nodig gehad die ik bij me had, samen met twee broeken. Ook was het nog donker. Er waren best veel mensen op de berg en iedereen had zo`n hoofdlampje op en dat was best een mooi gezicht met al die lampjes die de berg opliepen. Rond 4.30 hebben we de top bereikt en hebben we een hele mooie zonsopgang gezien. In het dal was het bewolkt, maar we zaten hoog genoeg dat we boven alle wolken zaten. Het was een beetje vergelijkbaar als in een vliegtuig. Natuurlijk heb ik veel foto`s gemaakt van de zonsopkomt en deze zijn te zien onder foto`s.

Eenmaal op de top kun je rond de krater van de vulkaan lopen. Dat kost ongeveer een uurtje en aan elke kant heb je weer opnieuw fantastisch uitzicht. De schaduw van de berg was erg goed op de wolken te zien en dat was wel een bijzonder gezicht. Halverwege het rondje krater kwamen we bij de `echte` top waar zich een weerstation bevindt en een uitkijkplatform. Inmiddels was het 6u in de ochtend en was de zon al erg sterk. Ik heb het gevoel dat ik tussen 5u en 6u in de ochtend nog bijna verbrand ben ook. Het is maar goed dat ik me toen heb ingesmeerd. Op zich niet zo gek dat de zon zo vroeg al zo sterk is op een hoogte van bijna 3800m en vrij zuidelijk op de wereld.

Hierna was het tijd om af te dalen. Dat was ook wel een goed idee, want ik had nog steeds flink wat hoofdpijn door het hoogteverschil. Het eerste stuk is technisch het meest moeilijk, maar daarna wordt het een stuk makkelijker. De afdaalroute loopt namelijk dwars door een steil stuk met alleen maar zand en stenen. De truc is om naar beneden te rennen en af te remmen door je weg te laten glijden in het zand. Het is een beetje vergelijkbaar met door heel diepe sneeuw naar beneden rennen. Ik heb een keer eerder in Nieuw-Zeeland (de vulkaan Ngauruhoe) hetzelfde gedaan en het is een fantastisch effectieve manier om af te dalen. Binnen drie uur waren we van de top weer beneden bij de auto. Het was toen nog maar 9 uur in de ochtend, maar het voelde alsof het al einde van de middag was.

Eenmaal terug bij de auto en weer van de berg afgereden, waren we in een paar uur niet alleen van 3776 naar 0 meter gegaan, maar ook van 0 naar 37 graden. Het weer is hier sowieso niet zo heel fijn de laatste tijd. Veel dagen is het 35 graden en dat is normaal nog wel te doen, maar de vochtigheidsgraad is hier meestal tussen 80 en 90%. Vergelijk het met Singapore, maar dan nog wat vochtiger en vijf graden warmer. Nu zit ik het grootste deel van de dag binnen en gaat het nog wel (alhoewel het binnen ook 28 graden is om stroom te besparen op airco's), maar voor mijn doorreis is het wel wat warm. Ik ga denk ik proberen de eerste week in de bergen door te brengen om wat aan de hitte te ontsnappen..

We zijn niet direct naar Tokyo teruggereden. We zijn eerst langs een 'Onsen' gegaan, wat een soort van Japans thermisch badhuis is. Je moet je voordat je in zo'n bad gaat eerst heel goed schoonmaken met een douche en allerlei emmers water, zodat het bad niet vies wordt. Er zijn dan meerdere baden, zowel binnen als buiten en ze zijn allemaal geothermisch verwarmd. Ze waren allemaal zo'n 40 graden; wel een beetje warm maar we waren in ieder geval weer goed schoon!

Afgelopen nacht heb ik flink bijgeslapen, omdat het toch wel vermoeiende dagen waren en ik de nacht ervoor nauwelijks had geslapen. Ik ben om 19.00 uur gaan slapen en pas wakker geworden toen mijn wekker vanochtend ging. Vandaag heb ik ook wel flink spierpijn, waar ik dat gisteren helemaal niet had. Ik weet niet precies hoe spierpijn werkt, maar misschien krijg je geen spierpijn als je nog niet hebt geslapen. Waarschijnlijk komt het door het naar beneden rennen in het zand. Ik ben er sowieso wel gevoelig voor, maar waarschijnlijk is het wel over met een paar dagen :)

Volgende week begint mijn laatste volle werkweek. Ik zal volgende keer wat proberen te vertellen over de inhoud van de stage voor iedereen die geinteresseerd is!

Groetjes,

Hidde

PS: hieronder een paar foto's. De rest is te vinden onder foto's